ابزارینو |
آسفالت گرم متریالی است که در کارخانه و در درجه حرارت بالای 150 درجه سانتیگراد تولید می‌شود و به دلیل حرارت بالایی که دارد، باید به وسیله ماشین‌های مخصوص اجرا شود، اسفالت گرم برای کفسازی اتوبان‌ها، آزادراه‌ها، خیابان‌ها و کوچه‌ها مناسب است.
آنچه در این مطلب می‌خوانید:
آسفالت گرم چیست؟
آسفالت گرم نوعی ماده است که از ترکیب سنگ‌دانه‌ها (شن و ماسه) با قیر درست می‌شوند. این مواد را در کارخانه با هم ترکیب کرده و به آن‌ها حرارت بالایی می‌دهند و با همان حرارت و گرما روی سطوحی که نیاز به آسفالت دارد ریخته می‌شود.
ویژگی‌های اسفالت گرم
آسفالت گرم لایه‌های مختلفی دارد برای همین آسفالت کردن یک راه یا جاده صرفاً با ریختن آسفالت به پایان نمی‌رسد بلکه باید مراحلی طی شود که نیاز به متخصصین این کار دارد. در واقع به لایه‌های مختلف آسفالت گرم، قشرهای آسفالت گفته می‌شود که شامل موارد زیر می‌شود:
- قشر توپکا یا لایه رویی
- قشر بیندر یا لایه آستر
- اساس قیری
قشر توپکا (Topeka) یا لایه رویی آسفالت گرم
به بالاترین قشر یا لایه آسفالت گرم که در تماس مستقیم با لاستیک انواع خودروها است و عبور و مرور روی آن انجام می‌شود قشر توپکا گفته می‌شود.
این لایه از نظر ساخت و بافت کمی متفاوت با لایه‌های زیرین است. سنگ‌دانه‌های این لایه ریزتر بوده و فضای بین سنگ‌دانه‌ها نیز بیشتر است.
به دلیل اینکه این لایه آبخور است و بیشترین فشار روی این لایه وارد می‌شود باید استانداردهای لازم برای آن در نظر گرفته شود.
آسفالت رویه آخرین لایهٔ آسفالت محسوب می‌شود که مستقیماً با فضای بیرون و ترافیک وسایل نقلیه در تماس است؛ بنابراین باید به نحوی تولید و اجرا شود که در برابر تغییرات جوی و ترافیک سنگین مقاوم بوده و استحکام و مقاومت آن کاهش نیابد.
لایه رویه دارای دانه‌بندی ریز می‌باشد و فضای خالی بین سنگ‌دانه‌های آن بیشتر است. لایه توپکا باید به‌گونه‌ای اجرا شود که در برابر سرما، یخ‌بندان، آب، گرمای شدید و تغییرات دمای هوا مقاومت بالایی داشته باشد. اندازه سنگ‌دانه‌های لایه توپکا نباید بیشتر از 5/9 تا ۱۹ میلیمتر باشد.
لایه بیندر یا لایه آستر اسفالت گرم
این لایه، زیر لایه توپکا اجرا می‌شود و در واقع آستر لایه بالایی به‌حساب می‌آید، برای اینکه مقاومت آسفالت گرم بالاتر رود، این لایه باید سنگ‌دانه‌های درشت‌تری داشته باشد و معمولاً اندازه‌های سنگ‌دانه‌های این لایه تا ۲۵ میلیمتر است.
طبیعتاً بعد از خشک‌شدن، برش این آسفالت سخت‌تر است و نیازمند داشتن یک دستگاه کاتر آسفالت بر باکیفیت است.
لایه اساس قیری
لایه زیرین آسفالت که در واقع فندانسیون آسفالت گرم به‌حساب می‌آید را اساس قیری می‌گویند، البته یک لایه دیگر زیر اساس قیری قرار دارد به نام زیر اساس که پیکربندی آسفالت تماماً روی آن انجام می‌شود.
برای ساخت اساس قیری در آسفالت گرم، باید اصولی مدنظر قرار گرفته شود، ازآنجایی‌که آب بعد از عبور از لایه‌های بالایی به اساس قیری نفوذ می‌کند، باید به‌گونه‌ای طراحی و اجرا شود که آب‌ها را از خود خارج کرده و به بیرون هدایت کند.
اساس قیری از سنگ‌دانه‌های درشت‌تری برخوردار بوده و میزان قیر مورداستفاده در آن نیز کمتر است تا فضای خالی بین سنگ‌دانه‌ها بیشتر باشد. اندازه سنگ‌دانه‌های اساس قیری بین ۵۰ تا ۷۵ میلیمتر متغیر است.
آسفالت گرم در چه حرارتی تهیه و تولید می‌شود؟
درجه حرارتی که باید به آسفالت گرم داد تا به عمل بیاید، حدوداً 150درجه سانتیگراد است که در کارخانه انجام می‌شود اما این میزان حرارت ثابت نیست و باید متغیرهایی مثل جنس سنگ‌دانه‌ها، ضخامت لایه‌ها و مواردی ازاین‌قبیل در نظر گرفته شود.
سؤالی که ممکن است پیش بیاید، دمای هوا برای آسفالت‌ریزی است، آیا برای آسفالت کردن راه‌ها، دمای هوا اثری روی کیفیت آسفالت دارد یا خیر؟
درجه حرارت مناسب برای آسفالت‌ریزی حداقل ۱۰ درجه سانتیگراد است و معمولاً نباید کمتر از این میزان باشد، به همین خاطر است که آسفالت کردن راه‌ها در دمای پایین و در فصول سرد سال توصیه نمی‌شود و بهترین زمان برای این کار تابستان است که درجه حرارت بالای ۲۵ درجه باشد.
گفتنی است که به غیر این این متریال، آسفالت دیگری به نام آسفالت سرد نیز وجود دارد که در مطلب مجزایی آنرا توضیح دادیم، تفاوت این دو نوع آسفالت در دو چیز است:
- در نحوه تهیه آن‌ها
- در نحوه اجرای آن‌ها
نوع سرد را هم می‌توان در کارخانه تهیه کرد و هم در محل انجام پروژه، همان‌طور که آسفالت گرم را نیز می‌توان با این روش‌ها درست کرد، هر دو آسفالت را نیز باید حرارت داد اما آسفالت سرد در دمای محیط اجرا می‌شود درحالی‌که آسفالت گرم با دمای خودش باید اجرا شود. برای درک بهتر تفاوت‌های این دو نوع آسفالت به جدول زیر نگاه کنید.
