تیغه کاترها که با عنوان تیغه الماسه نیز شناخته می‌شوند، صفحات فلزی دایره‌ای شکلی هستند که روی لبه‌های آن‌ها برش‌هایی وجود دارد که به آن‌ها سگمنت گفته می‌شود. وسط این تیغه‌ها نیز یک حفره یا سوراخ وجود دارد که با مهره مخصوص تیغه روی کاتر بسته می‌شود و همانگونه که از نام محصول پیداست، برای برش آسفالت و بتن از آن‌ها بهره می‌برند.
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چه تفاوتی میان تیغه کاتر آسفالت‌بر و بتن‌بر وجود دارد؟ آیا اصلا می‌توان تفاوتی میان آن‌ها قائل شد و به عنوان مثال می‌توان برای تیغه برش بتن از تیغه کاتر آسفالت‌بر استفاده کرد یا برعکس؟! برای پاسخ به پرسش‌های بالا باید اشاره کنیم که بله قطعا میان این تیغه‌ها تفاوت وجود دارد که در ادامه می‌خواهیم به همین تفاوت‌ها اشاره می‌کنیم.
تیغه کاترها که با عنوان تیغه الماسه نیز شناخته می‌شوند، صفحات فلزی دایره‌ای شکلی هستند که روی لبه‌های آن‌ها برش‌هایی وجود دارد که به آن‌ها سگمنت گفته می‌شود. وسط این تیغه‌ها نیز یک حفره یا سوراخ وجود دارد که با مهره مخصوص تیغه روی کاتر بسته می‌شود و همانگونه که از نام محصول پیداست، برای برش آسفالت و بتن از آن‌ها بهره می‌برند. حالا که با تیغه کاتر آشنایی پیدا کردید بهتر است به صورت کاملا مختصر و مفید به چند تفاوت عمده تیغه کاتر آسفالت‌بر و بتن‌بر اشاره کنیم.
تفاوت آلیاژ به کار رفته در تیغه های کاتر
شاید بتوان گفت مهمترین تفاوت تیغه کاتر آسفالت‌بر و بتن‌بر در آلیاژی است که با استفاده از آن تیغه تولید شده است. به این نکته توجه کنید که برای ساخت انواع تیغه کاترها از آلیاژهای پرکربن که مقاومت بسیار بالایی دارند استفاده می‌شود؛ تفاوت تیغه کاتر آسفالت‌بر و بتون‌بر در میزان استفاده از آلیاژ پرکربن است که هرچه بیشتر باشد سختی آن بیشتر می‌شود بنابراین لبه‌های تیغه کاتر بتن‌بر از آلیاژهای پرکربن بیشتری برخوردار است؛ چراکه بتن به مراتب سخت‌تر از آسفالت است.
تفاوت در اندازه سگمنت‌های تیغه کاتر آسفالت و بتن
همانگونه که گفتیم سگمنت به برش‌هایی که روی لبه بیرونی تیغه خورده گفته می‌شود، گاهی این برش‌ها عمیق‌تر و پهن‌تر است که اصطلاحا «آب‌خور» بیشتری دارد، اما گاهی کم عمق و باریک است. معمولا برای تیغه‌های بتن‌بر این سگمنت‌ها عمیق‌تر و پهن‌تر است تا عملیات برش بهتر صورت گیرد. از این جهت می‌گویند «آب‌خور بیشتری دارد» چون در هنگام برش آب روی سطح تیغه ریخته می‌شود تا گرمای تیغه گرفته شده و باعث ذوب شدن آن نشود، برای همین تیغه‌های بتن‌بر آب‌خور بیشتر یا بهتری دارند چون سایش بین تیغه با ماده‌ای به سختی بتون، قطعا گرمای بالایی ایجاد می‌کند و نیاز است این دما کاهش یابد. نکته دیگر اینکه در آلیاژهای به کار رفته برای تولید این تیغه‌ها از موادی استفاده می‌شود که کمترین دما را به خود جذب کند که این مواد برای تیغه‌های بتن‌مسلح بر بیشتر استفاده می‌شود.
